Het was een uur of vier, zaterdagmiddag. De # samensterk was trending. Wat had ik gemist? Al snel kwam ik uit bij een bericht op AD.nl: COC doet landelijke oproep om te vlaggen na geweldreeks. Ondanks dat de dag er al bijna op zat, heb ik toch de vlag nog uit het raam op de bovenste verdieping van mijn woning gehangen. Heel even voelde ik een moment van twijfel, van angst bijna.

De vlag laten hangen was uitlokking

In juni 2021 hing de vlag ook al eens uit. Het was het jaar van de coming out van mijn dochter. Ik ben zelf al sinds mijn 29^ste openlijk biseksueel. Voor mij zit daar, als ex Jehovah’s Getuige, een zware lading achter van opgroeien in een gesloten organisatie die homoseksualiteit zeer grondig veroordeeld. Maar goed, terug naar het verhaal. Op het moment dat wij toen, in juni 2021, de vlag uithingen, was onze buurman daar niet blij mee. Hij was bang voor de reacties uit de buurt. De vlag hing te dichtbij zijn woning en als deze “in brand gestoken zou worden” dan zou zijn huis of auto ook beschadigd kunnen raken.

Ik vond het belachelijk en geloofde niet dat zoiets in onze rustige wijk zou gebeuren. In de avond stond echter de Handhaving voor de deur. De vlag moest naar binnen. De vlag laten hangen was uitlokking. Zij konden niet garanderen dat er geen steen door de ruit zou gaan als reactie op de vlag. Ik heb dit verhaal destijds uitgebreid gedeeld op mijn social media. Er zijn excuses gemaakt en de vlag is de hele Pride maand blijven hangen. Ook tijdens Pride maand 2022 wapperde de vlag trots uit het raam.

Hoera voor dubbelglas

Ondanks dat het dus een tijd goed ging, blijven de woorden van de buurman toch altijd even door mijn hoofd spelen op het moment dat ik de vlag uithang. Het heeft mij tot gisteren niet tegengehouden.

Afijn, de vlag hing er. Ik ging vroeg naar boven om te gaan slapen. Een paar minuten nadat ik de lichten beneden had uitgedaan, klonk er een harde klap en gerinkel van glas. Ik trok het raam van mijn slaapkamer open waarbij, ironisch genoeg, de vlag gelijk van het raam viel. Ik keek naar de donkere straat, maar zag niemand. Eenmaal beneden stonden mijn buren al buiten. Een steen had het midden van het raam van de woonkamer geraakt. Overal glas, maar gelukkig was slechts de eerste laag glas kapot. Hoera voor dubbelglas!

De politie was er snel en ik kon gelijk aangifte doen. Er is niemand gewond geraakt. Maar dat wil niet zeggen dat we niet beschadigd zijn. Dit is ons thuis, van mij en van mijn kinderen. Dit is de plek waar wij onszelf mogen zijn, waar wij veilig zijn. De plek waar iedereen, mens en dier, altijd welkom is. Dit is mijn Villa Kakelbont.

het regent liefde

Ik heb weinig geslapen. Ondanks de laag glas die ons nog beschermt tegen wind en kou, voelt het huis iets minder veilig. Het huis is gewond, onze veiligheid is gewond. En dat maakt me verdrietig en boos.

Op Twitter regent het reacties. Ongeloof, verontwaardiging, boosheid. Er zijn ook mensen die vinden dat het onze eigen schuld is. Dat we dit uitgelokt hebben. Dat we onze woke shit door de strot van anderen willen duwen. Maar bovenal regent het liefde. Het regent mooie woorden van liefde, steun en solidariteit. Ook buiten Twitter is er steun. Er komen zelfs voor mij onbekende buurtbewoners langs met bloemen voor de schrik. Hoe lief is dat!

De vlag is naar binnen. Ik zou hem eigenlijk weer op willen hangen. Ik zou hem het hele jaar willen laten hangen. Ik wil niet buigen door deze laffe daad. Ik wil niet leven in angst, dat zit niet in mijn karakter. Ik leef mijn leven graag met mijn schouders naar achteren en mijn kop omhoog. Maar ik heb ook de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van mijn kinderen, mijn dieren, mijn thuis. Dus, met letterlijk pijn in mijn hart, blijft de vlag binnen.

de lieve mensen zijn met meer

Ik zou heel veel dingen willen zeggen tegen de mensen die zeggen dat we dit zelf uitgelokt hebben, tegen de boze mensen die onze vlag spuugzat zijn. Of tegen de mensen die zich afvragen of dit wel echt gebeurd is, want het raam waar de steen doorheen ging is een ander raam dan waar de vlag hing? (Blijkbaar is het redelijk uniek om een woning te hebben met ramen in zowel de beneden- als de bovenverdieping?) Maar wat blijkt? Ik hoef helemaal niets te zeggen. De reacties op social media zeggen alles voor mij. De nare reacties worden overschaduwd door alle liefde.

Tegen de stenengooier wil ik zeggen: ik hoop dat je ergens iets leest over wat je veroorzaakt hebt. En ik hoop dat je dan beseft dat jouw actie tegen deze ene vlag, juist het nut heeft bewezen van alle vlaggen die nog trots wapperen. Want zolang er bange sneuneuzen zoals jij bestaan, blijft de vlag nodig. Uit protest tegen alle haat. Als symbool van vrijheid en liefde. Mijn vlag is naar binnen. Goed gedaan, deze heb je gewonnen! Maar de lieve mensen zijn met meer. En online wapperen onze vlaggen, in alle kleuren van de regenboog. En daar kan geen steen tegenop.

Liefs en tot de volgende,

Tess

Dan nog even dit: Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat, hier of via social media.

Heb je met mij gewerkt en wil je graag een testimonial schrijven voor op mijn website? Dit kan via het contactformulier.

Kan ik je ergens bij helpen? Laat een bericht achter of boek een 1:1 gesprek met mij.